از علت تا درمان آرتروز گردن

توضیحات:

  • به نام خدا

    بیماری آرتروز گردن به تغییراتی اطلاق می شود که در مهره های گردن ایجاد و ساییدگی آن ها را رقم می زند و باعث اعمال فشار به اعصابی که به دست ها و پاها و مثانه می روند می شود.آرتروز گردن در بین مردان شیوع بیشتری داشته و در مردانی که سن آن ها بیش از ۴۰ سال است احتمال ایجاد آن بیشتر نیز می شود.

    آرتروز گردن

    اسپوندیلوز گردن یکی از بیماری های رایج مرتبط با افزایش سن است که بر روی مفاصل و دیسک های ستون فقرات گردنی که در داخل گردن قرار دارد، تأثیر می گذارد. این عارضه را با نام آرتروز گردن نیز می شناسند. آرتروز گردن با ساییدگی استخوان ها و پارگی غضروف ها پیشرفت نموده و با وجود اینکه علل زیادی می تواند باعث بروز آرتروز گردن شود ولی علت اصلی آن افزایش سن فرد است.

    طبق آمار و مطالعات به دست آمده بیش از 90 درصد افراد بالای 60 سال مبتلا به آرتروز گردن هستند.

    البته بعضی از افراد بالای 60 سال هیچگاه علائم مربوط به این بیماری را نداشته اند. اما مابقی آن ها احساس درد شدید و گرفتگی داشتند. با این حال، افرادی که دچار چنین دردها و علائمی بودند نیز مشکلی در زندگی روزمره شان به وجود نیامده و خودشان می توانستند کارهایشان روزانه شان را انجام دهند.
     

    علت آرتروز گردن

    با بالا رفتن سن، استخوان ها و غضروف های تشکیل دهنده ستون فقرات و گردن به تدریج دچار فرسایش می شوند و باعث ایجاد ارتروز گردن می گردد. تغییرات ایجاد شده در این حالت شامل موارد زیر است:
     

    از بین رفتن سطح آب دیسک ها

    عملکرد دیسک ها مشابه بالش هایی است که در بین مهره های ستون فقرات قرار گرفته و حرکت هموار آنها بر روی یکدیگر را امکان پذیر می کند. با رسیدن به سن ۴۰ سال، دیسک های ستون فقرات اکثر افراد به تدریج خشک شده و جمع می شوند. به این ترتیب استخوان ها در هنگام حرکت بیشتر با یکدیگر تماس داشته و به هم ساییده می شوند.
     

    برآمدگی یا فتق دیسک

    افزایش سن می تواند سطح خارجی دیسک های ستون فقرات را تحت تاثیر قرار دهد. به این ترتیب اغلب در این شرایط ترک خوردگی بر روی استخوان ها ایجاد شده و این شرایط باعث مشاهده برآمدگی (فتق) دیسک می شود. این برآمدگی گاهی اوقات می تواند به کانال نخاعی یا ریشه های عصب در ستون فقرات فشار وارد نماید.
     

    زائده های استخوانی

    از بین رفتن دیسک اغلب باعث تولید استخوان اضافی در راستای یک تلاش نامناسب برای تقویت ستون فقرات می شود. این زائده های استخوانی گاهی اوقات کانال نخاعی یا ریشه های عصب را گاز گرفته و به آنها فشار وارد می کنند.
     

     سفت شدن رباط ها

    رباط ها بافت های ریسمان مانند هستند که اتصال استخوان ها به یکدیگر را امکان پذیر می کنند. به هر حال، رباط های ستون فقرات می توانند با افزایش سن به تدریج سفت شده و باعث کاهش انعطاف پذیری گردن شوند.

    عوامل خطر در آرتروز گردن

    خطرناک ترین عامل برای بروز اسپوندولیز گردن بالا رفتن سن است.

    غالباً اسپوندولیز گردن در نتیجه تغییر در مفاصل گردن همزمان با بالا رفتن سن فرد اتفاق می افتد.

    فتق دیسک، کم آب شدن و زائده های استخوانی همه و همه در نتیجه بالا رفتن سن فرد ایجاد خواهد شد.

    فاکتورهای دیگری به غیر از افزایش سن نیز می تواند باعث بروز آرتروز گردن شود. این عوامل شامل موارد زیر می شود:

    آسیب دیدگی های گردنی

    فعالیت های کاری و شغلی که باعث فشار بیش از حد به گردن می شوند، مثل بلند کردن اجسام سنگین

    نگه داشتن گردن در وضعیت ناراحت کننده برای مدت طولانی یا تکرار بیش از حد حرکات گردن در طول روز

    فاکتورها و عوامل ژنتیکی (سابقه بروز آرتروز گردن در سابقه خانوادگی)

    سیگار کشیدن فرد

    وزن زیاد و فعال نبودن.
     

    علائم آرتروز در گردن

    در حالی که آرتروز در گردن شایع است ، علائم آرتروز گردن در افراد مختلف متفاوت است. برای اکثر افراد ، آرتروز گردن هیچ علامتی ندارد. هنگامی که علائم آرتروز گردن رخ می دهد ، به طور معمول درد و سفتی در گردن است که از خفیف تا شدید متغیر است.

    ممکن است با نگاه کردن به بالا یا پایین برای مدت طولانی ، یا با فعالیت هایی که گردن برای مدت طولانی در همان وضعیت نگه داشته می شود مانند رانندگی یا خواندن کتاب ، میزان درد بدتر شود . گردن درد معمولاً با استراحت یا دراز کشیدن فروکش می کند.

    علائم دیگر آرتروز گردن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    سردرد

    هنگام چرخاندن گردن ، سر و صدا یا احساس خرد شدن

    اسپاسم عضلات در گردن و شانه ها

    مشکل در راه رفتن

    ضعف در دست ها یا پاها

    از دست دادن تعادل

    دو نوع دیگر از علائم که در افراد مبتلا به آرتروز گردن شایع است ، رادیکولوپاتی و میلوپاتی است.

    رادیکولوپاتی بر ریشه عصب نخاعی ، بخشی از عصب که از نخاع اصلی منشعب می شود ، تأثیر می گذارد. معمولاً نوعی فشار بر ریشه عصب نخاعی علائمی مانند درد ، ضعف ، بی حسی و / یا احساس گزگز در اندام را ایجاد می کند.

    میلوپاتی یک روند بیماری آرتروز است که بر نخاع تأثیر می گذارد و با گذشت زمان به آرامی ظاهر می شود. علائم شامل فشرده شدن ریشه عصب نخاع ، رادیکولوپاتی ، درد ، ضعف ، بی حسی و / یا احساس گزگز در اندام است.

    آرتروز گردن می تواند ناتوان کننده باشد ، به خصوص اگر فشار بر روی نخاع وجود داشته باشد ، که نهایتا منجر به از دست دادن قدرت ، هماهنگی و تعادل می شود.
     

    چگونه آرتروز گردن تشخیص داده می شود

    پزشک با گرفتن شرح حال و انجام معاینه فیزیکی کار خود را شروع می کند. پزشکان دامنه حرکتی را در گردن بررسی می کنند و قدرت ، احساس و رفلکس های بیمار را آزمایش می کنند تا بفهمند آیا به اعصاب یا نخاع فشار وارد شده است یا خیر. آنها از زمان شروع علائم ، زمان بروز درد و علت بهتر و بدتر شدن درد نیز سوالاتی خواهند کرد.

    همچنین ممکن است پزشک برای ارزیابی ترازبندی و بررسی تغییرات آرتروز ، اشعه ایکس را تجویز کند. اگر نگرانی از تحت فشار قرار گرفتن اعصاب نخاعی یا نخاع وجود دارد ، ممکن است برای بررسی ساختار خنثی و دیسک ها به MRI نیاز وجود داشته باشد.

     درمان آرتروز گردن

    درمان آرتروز گردن بیشتر با تمرکز بر روی کاهش درد و کاهش احتمال آسیب دیدگی دائمی صورت گرفته و پزشک تمام تلاش خود را برای بازگرداندن فرد به زندگی طبیعی و نرمال اش انجام خواهد داد.

    معمولاً درمان های غیر جراحی بسیار مؤثر و کار آمد هستند.

    فیزیوتراپی

    ممکن است پزشک فرد را برای درمان آرتروز گردن به فیزیوتراپی معرفی کند.

    فیزیوتراپی به کشش گردن و عضلات شانه کمک کرده و آنها را قوی تر می کند.

    این قوی تر شدن و کشش عضلات به کاهش درد فرد نیز تا حد زیادی کمک می کند.

    گاهی اوقات از کشش گردن نیز برای درمان استفاده می کنند.

    برای انجام این شیوه درمانی از وزنه ها استفاده می شود تا فضای بین مفاصل گردنی بیشتر شده و فشار کمتری به دیسک ها و عصب های ناحیه گردن وارد شود.
     

    درمان های دارویی

    پزشک در صورت کارساز نبودن داروهای بدون نیاز به نسخه، ممکن است داروها و درمان های خاص زیر را پیشنهاد کند:

    شل کننده عضلات برای درمان گرفتگی های عضلانی

    نارکوتیک ها برای کاهش درد

    داروهای ضد صرع برای کاهش درد ناشی از آسیب عصب

    تزریق استروئید برای کاهش التهاب و درد بافت ها

    تجویز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کاهش التهابات
     

    عمل جراحی

    در صورتی که بدن بیمار به هیچ کدام از درمان های گفته شده پاسخگو نبود و بهبودی حاصل نشد احتمالاً آخرین گزینه برایتان جراحی خواهد بود. این عمل جراحی ممکن است خارج کردن زائده استخوانی یا بخشی از استخوان گردن یا فتق دیسک باشد تا فضای بیشتری برای عصب ها و نخاع فرد باز شود.

    به ندرت از گزینه جراحی برای درمان آرتروز گردن استفاده می کنند با این حال گاهی پزشک برای کاهش درد شدید و بازگشت فرد به زندگی عادی اش ممکن است گزینه جراحی را پیشنهاد دهد.


  • تهیه و تنظیم توسط نَما نِما
    تماس : 09133025634
    انتشار مطلب در :